Enkele maanden voordat mijn dochter twee jaar werd, leek het mij fantastisch om voor haar een pop te maken. Voor haar verjaardag. Een pop om mee te spelen, om van te houden en overal mee naar toe te slepen.
Ik deed een workshop bij Ineke Gray in Amsterdam, en was betoverd door de prachtige handwerktechnieken. Het is bijzonder om te ervaren hoe uit een lap stof en een pluk wol geleidelijk aan een pop ontstaat, met een heel eigen karakter en uitstraling.
Dat verbaast en verwondert mij iedere keer weer opnieuw.
Na deze eerste kennismaking bleef ik poppen maken en workshops volgen, gefascineerd als ik was door dit bijzondere ambacht.
En: voor mij kwam alles toen samen.
Mijn vroegere werk als kleuterjuf, en later mijn opleiding aan de kunstacademie in Nieuw Zeeland. De pedagogische Waldorf cursus (specialisatie jonge kind) die ik daar volgde.
Ik leerde er spinnen op een spinnenwiel en plantaardig verven.
Maar ook naaien, haken, breien, vilten en borduren.
Als poppenmaakster gebruik ik al deze vaardigheden, alles kan ik inzetten.
Mijn inspiratie haal ik uit de natuur en haar seizoenen, de jaarfeesten, sprookjes en uit de volksculturen. Maar natuurlijk ook door te kijken naar kinderen, hoe ze spelen en groeien.
Ik maak de poppen volgens het Antroposofische gedachtegoed*, en daarbij zijn inclusiviteit, diversiteit en duurzaamheid voor mij belangrijke thema’s.
De materialen die ik gebruik zijn van natuurlijke oorspong: liefst van transparante herkomst en lokaal geproduceerd met respect voor mens en natuur. De poppen en hun garderobe zijn van een zo groot mogelijke eenvoud, zodat er zoveel mogelijk ruimte is voor de eigen fantasierijke invulling van het kind.
Een pop in Waldorf stijl is warm, zacht, uniek, tijdloos en prachtig!
*Antroposofisch gedachtegoed. Dat wil zeggen volgens de aanwijzingen van Rudolf Steiner. Ze zijn daarom zo eenvoudig mogelijk. Dit zie je ook terug in de poppenkleding die ik maak. Mijn poppen voldoen daarmee aan de richtlijnen voor Waldorf/ Zonnekind poppen.
Voor de goede orde: ik noem de poppen die ik maak “poppen in klassieke Waldorf stijl”.
Omdat ik niet ben aangesloten bij het Zonnekindpoppengilde, mag ik mijn poppen geen Zonnekindpoppen noemen. Ook de term Waldorfpoppen is beschermd, en mag alleen gebruikt worden door een Duitse poppenfabrikant die daarvoor (als enige ter wereld) de licentie heeft.
(Mijn poppen hebben dus géén billen, navel, geslachtsdelen, tenen, vingers, oren, geprikvilt hoofdje of een gezichtsuitdrukking. De poppen die dat juist wél hebben noem je “Waldorf geïnspireerde poppen”. Wat “Waldorf geïnspireerde” poppen met poppen in “Waldorf Stijl” gemeen hebben, is dat ze beide van natuurlijke materialen, met de hand, en met veel liefde worden gemaakt.
De Antroposofische richtlijnen gelden echter alleen voor de poppen in klassieke Waldorf Stijl.